EPILOG

PRZECZYTAJCIE NOTKĘ KOŃCOWĄ POD ROZDZIAŁEM, PRZEPRASZAM :(

* cztery miesiące później *
Czy tęsknię? 
Czasem tak. 
Tęsknię za jego uśmiechem. 
Za naszymi sprzeczkami. 
Za jego delikatnym dotykiem. 
Za jego głosem. 

Teraz to nie ja go słyszę. 
Tylko ona. 

Po Sylwestrze, owszem, wszystko wróciło do normy. 
Jeżeli można nazwać to normą. 

Często wychodził gdzieś beze mnie.
Czasem nie wracał do domu na noc tłumacząc się pracą. 
Nie chciał ze mną rozmawiać. 
Coraz rzadziej mnie przytulał, całował... 
Unikał mnie. 
Częściej się kłóciliśmy, właściwie codziennie, na każdym kroku. 
I żyliśmy tak aż do zeszłego miesiąca. 

Wróciłam od Ellie, a jego torby stały na korytarzu. 
Jedyne co pamiętam to, że ma na imię Diana. 
I że bardzo ją kocha. Ją, nie mnie. 
Przeprosił i wyszedł. 
Po prostu odszedł. 
Zostawił mnie samą z tym wszystkim. 
Nic z tego nie rozumiałam. 

Wiedziałam jedynie, że nie mogę się załamać. 
Że nie mogę stanąć w miejscu. 
Nawet jeśli to ona słucha bicia serca, które biło kiedyś dla mnie.
Moje zawsze będzie biło dla niego. 


Hej hej Uhm, cóż mogę powiedzieć zabrakło mi weny... Prawdopodobnie mnie zabijecie za to, ale postanowiłam skończyć to opowiadanie. Dziękuję, że to czytaliście, za to, że ze mną byliście. Jeszcze raz przepraszam, dziękuję i kocham Was





 






























A jak już tu doczytałaś/łeś to PRIMA APRILIS I ZAPRASZAM NA NOWY ROZDZIAŁ ZA KILKA DNI LUV YEA - NINA